• Ju ndodheni te:  
  • Ballina

Fjalë quhet zëri ose zërat e kuptimtë që, me ndihmën e tonit e të gjuhës, rrjedhin përmes dy buzëve tona pasi t’i kemi projektuar në kokë, pasi t’i kemi miratuar me zemër dhe pasi të kemi përcaktuar qëllimin e tyre. Sipas kësaj, fjala është elementi më themelor dhe më i vogël i aftësisë së të folurit që na ka dhuruar Zoti. Fjala është gjuha e trurit dhe e zemrës sonë, është rruga e shprehjes së qëllimeve dhe dëshirave tona. Paqartësinë e mendimeve, të qëndrimeve dhe të veprimeve tona e bëjmë të dukshme, të kuptueshme dhe të qartë nëpërmjet fjalës.

Termin takva, i cili rrjedh nga rrënja vikajeh, që në aspektin etimologjik nënkupton “të ruhesh, të mbrohesh, të kesh kujdes, të largohesh, të respektosh, të jesh i dëgjueshëm, të jesh fetar, të ndjekësh me përkushtim, të frikohesh, të druhesh”, Sejjid Sherif el-Xhurxhani e përkufizon kështu: “Të ruhesh nga dënimi i Zotit duke e respektuar Atë. Kjo realizohet duke e ruajtur nefsin nga sjelljet për të cilat njeriu do të meritonte të ndëshkohej”.

Roli i imamit në këtë kontekst është kryesisht parandalues. Veprimtaria e tij në xhami, ndër të tjerat me gjeneratat më të reja, është e fokusuar në atë që të rinjve t’ua mundësojë njohjen dhe të kuptuarit e fesë së tyre nga perspektiva të ndryshme, që ata të bashkëveprojnë në organizimin e aktiviteteve të xhamisë, mirëpo edhe që të marrin përsipër funksione të rëndësishme në administrimin e xhamisë.

Kurani famëlartë çdo sjellje morale/koncept për të cilin intelekti i përbashkët i njerëzimit e ka pranuar si të mirë, e lavdëron dhe çdo veprim moral, çdo koncept për të cilin intelekti i përbashkët i njerëzimit e ka pranuar si të keq, e qorton. Pra sjellja e moralshme pothuajse në çdo aspekt zënë vendin qendror në Kuranin famëlartë.

A i njeh Islami të drejtat e njeriut të miratuara ndërkombëtarisht? A zotëron njeriu personalitetin e tij apo është thjesht një numër brenda shoqërisë? Është ai zot i vetvetes apo rob i Zotit? Rob i fatit apo predestinimit të tij? A zotëron njeriu sipas mësimit islam “dinjitetin” e tij? Nëse po, çfarë përfshinë ai dhe çfarë impakti ka në jetën fetare, etike dhe juridike?

Si çdo libër tjetër fetar, edhe Kur’ani, me gjuhën e tij, me ajetet apo vargjet e tij, u drejtohet njerëzve të kategorive të ndryshme të zhvillimit intelektual, emocional dhe estetik për ta shprehur Vullnetin e Zotit. Kur’ani e ka parasysh ngritjen e vetëdijes së gjithmbarshme të njerëzimit, prandaj edhe u drejtohet atyre me nivele dhe stile të ndryshme komunikimi.

Pendimi është begati e dhuruar prej Allahut Fuqiplotë, e cila ruan shoqërinë nga shkatërrimi. Pendimi është dhunti e madhe prej Allahut sepse sikur të mos ishte mëshira dhe butësia e Tij me njerëzit dhe ligjësimi i pendimit (teubes) dhe i kërkimit të faljes (istigfarit) për njerëzimin, njerëzit do të shkatërroheshin ose do ta shkatërronin njëri tjetrin dhe kështu do të shkaktohej kaos, trazirë, turbullirë dhe çrregullim i paparë.

Çdokush që tanimë e ka vizituar së paku një web faqe selefiste, ai duhet ta ketë kuptuar rëndësinë e “metodës” (menhexh sh. menahixh) në selefizëm. Me këtë nënkuptohet një shprehje e cila shënon zbatimin praktik të parimeve të besimit në fusha të ndryshme të jetës. Në artikullin e tij udhërrëfyes dhe tejet efektiv lidhur me selefizmin hulumtuesi Quintan Wiktorowicz bën dallimin e selefistëve ...

Më 15 mars 2017 pata nderin të marr pjesë në një diskutim publik në kuadër të një kursi trajnues për mësuese dhe mësues të përgjithshëm dhe mësues të fesë krishtere nga rajoni i qytetit të St. Gallenit dhe Rorschachut që ishte organizuar nga dhe në hapësirat e Shkollës së Lartë Pedagogjike në Rorschach të kantonit St. Gallen.

DEBATI MBI LËNDËN E NOTIT Rehan Neziri është imam në Bashkësinë Islame Shqiptare në Kreuzlingen. Ai angazhohet si këshilltar në shkollat e qytetit kur janë në pyetje çështjet rreth Islamit. Ai nuk shpreh mirëkuptim për refuzimin e lëndës së notit.

Në Arabinë para-islame sundonte rendi fisnor si një sistem shoqëror, në të cilin fise të ndryshme, të mëdha e të vogla, lidhnin pakte e aleanca me njëri-tjetrin. Fiset që mbeteshin jashtë ndonjë aleance, u nënshtroheshin zakonisht sulmeve dhe grabitjeve të fiseve me të cilat nuk kishin aleanca të këtilla. Kjo ishte edhe arsyeja e luftërave që zgjatnin edhe me qindra vite.

  1. Kumtesë për opinion lidhur me dy artikujt e gazetës Tages Anzeiger
  2. Diaspora shqiptare në duar të vehabistëve?!
  3. „Bashkë jemi më të fortë“
  4. Ku janë ata që duhen vetëm për hir Timin?
  5. Kur e keqja mëtohet të lahet me diçka edhe më të keqe
  6. „E praktikojmë Islamin e së mesmes“
  7. Mos ma prek talljen!