Ne të gjithë ballafaqohemi me kritika nga të tjerët, qoftë në jetën private apo familjare, qoftë në atë publike ose profesionale: nga prindërit, nga bashkëshorti/ja, nga fëmijët, nga mësuesi, nga punëdhënësi, nga kolegët e punës etj. 

Islami parasheh disa rregulla bazë kur është në pyetje bamirësia dhe raporti dhurues-nevojtar. Ndër detyrat kryesore ndaj të varfërve dhe nevojtarëve janë, sipas radhës: 1. trajtimi i varfanjakëve si njerëz të barasvlershëm me ne, 2. ofrimi i mbështetjes shpirtërore, 3. ofrimi i mbështetjes materiale...

Kur është në pyetje raporti fe – shkencë, kryesisht kemi tri qasje në historinë e të dyjave: e para pretendon se midis fesë dhe shkencës ka një përplasje dhe kundërshti të vazhdueshme, se njëra nuk e pranon tjetrën dhe e refuzon atë tërërisht.

«Fëmijët e sotëm janë tiranë. Ata i kundërshtojnë prindërit e vet, e zgjedhin ushqimin dhe i tërbojnë mësuesit e tyre.» Këtë nuk e thotë një baba i sotëm i futur në dyshime, i cili sillet mirë me fëmijët e vet dhe të cilit i duket se format e mirësjelljes po humbasin te fëmijët e tij. Jo, por këtë e ka thënë me zë të lartë Sokrati qysh në shek. V para erës së re.

Në trajtimin e tematikës që ka të bëjë me sektet problemi kryesor që shfaqet me këtë rast është kuptimi dhe përmasat e kësaj dukurie. Nga njëra anë thuajse të gjithë e dinë termin "sekt" dhe pak a shumë kanë një ide se çfarë përmban ai.