Muhammedi a.s. si një pejgamber që fillimisht është dërguar në një shoqëri ku vajzat e vogla varroseshin për së gjalli, urdhëronte trajtimin e barabartë të fëmijëve dhe shfaqjen e dashurisë së njëjtë, si ndaj djemve ashtu edhe ndaj vajzave.

Ka kohë që nëpër qarqe të ndryshme të shoqërisë sonë, duke filluar nga ato politike, shkencore e deri te qytetari i rëndomtë, po diskutohet çështja e inkuadrimit ose jo e mësimit të fesë në sistemin tonë arsimor. Dilemat lidhur me këtë çështje shtrihen nga ato pastër shekullariste-laiciste...

Kurban Bajrami që kaloi (viti 2006), në botën islame u shënua me dy ngjarje jo të barabarta për nga pesha, por gjithsesi ogurzeza, u shënua nën hijen e mesazhit ndjellakeq për botën islame e jo ashtu si duhet të festohet: duke përhapur fjalët e mirësisë, të respektit, të dashurisë, të afrimit e mirëqenies së gjithëmbarshme.

Në këtë tekst bisedohet rreth një të vërtete të madhe që, megjithëse është e pamohueshme, shumëkush e mohoi, nuk e deshi, e përbuzi, e luftoi. Anashkalimi dhe lobimi drejt tëhuajësimit të saj nuk i zbuti momentet dhe çastet e jetës njerëzore, por vetëm se i shtoi edhe më shumë divergjencat...

Është vështirë, madje në të shumtën e rasteve edhe si e pamundshme, që njeriu të dalë jashtë vetvetes e ta shikojë vetveten nga jashtë. Është kështu sepse njeriu i shikon, mbetet i detyruar t’i shikojë nga jashtë të tjerët që janë jashtë vetvetes për shkak të lidhjes dhe interesimit që ka me ta.