Ndjenja se unë e dua të mirën, të bukurën, të dobishmen kurse të tjerëve u mungon kjo, se unë e dua Islamin dhe muslimanët kurse të tjerët jo, se unë punoj për Islam e të tjerët flenë, se unë dua ta korrigjoj të keqen, madje edhe botën, kurse të tjerët vetëm se e ndotin...

Kur nuk mund të shpjegoni diçka që nuk e kuptoni, shpalleni atë si të rastësishme: me këtë keni thënë se dukuria të cilën e shpjegoni i shmanget arsyes njerëzore dhe qëndron jashtë ligjeve të njohura për të, por se është reale. Kështu është zbuluar rastësia si shpjegim për të pakuptueshmen...

Kjo kohë është sërish kohë vendimi. Një utopi, si duket, përfundoi, ndërsa para nesh qëndron një zgjedhje e re e madhe, por edhe një pyetje akoma më e madhe: si të ndërtohet shoqëria sipas masës së njeriut? Pragmatizëm apo vizion? Nuk ka dyshim, nevojitet zgjidhje pragmatike e krizës së tashme...

Nëse në Librin e Shenjtë strukturat e heshtjes janë po aq të ndryshme sa edhe format e saja, ne megjithatë duhet të fillojmë me një karakteristikë mjaft të përgjithshme, e cila e vendos vulën e saj strukturore mbi Librin si tërësi e jo vetëm mbi disa pjesë të caktuara: e ajo është se heshtja aty nuk është vetëm objekt...

Kush e pranon ekzistimin e rendit objektiv moral, ai nuk do të pajtohet lehtë me idenë e përshtatjes së urdhëresave morale dhe teologjisë morale - Ilmud-din - ndaj kërkesave të kësaj kohe kur vërehet tendenca për një teologji të "prodhimit" të informatave teologjike dhe larg përgjegjësisë morale.